Als ik het kan...

Ik zag een TikTok-filmpje van een vrouw die vertelde dat ze er op school niets van bakte, maar nu een bedrijf had waarmee ze miljoenen verdiende. ‘Als ik het kan, kan jij het ook!’, zei ze. Ze keek er heel inspirerend bij.

Ik zag een brochure voorbij komen van een of andere gewichtsconsulente, met een voor- en na-foto en het persoonlijke verhaal van één van haar klanten, met als kop: ‘Als ik het kan, kan jij het ook!’ Ze zag er heel blij uit, die slanke klant.

‘Als ik het kan, kan jij het ook!’

Heb jij dat ook weleens gezegd? Ik in ieder geval wel. En ik meende het ook nog.

Als we iets doen wat voor ons vanzelfsprekend is, dan ligt het voor de hand om te denken dat het voor iedereen vanzelfsprekend zal zijn.

Maar is dat eigenlijk wel zo? Of gaan we dan voorbij aan al de competenties, talenten, eigenschappen en vaardigheden die ons maken tot de persoon die we zijn?

Want dat denk ik eigenlijk.

Ik denk dat het helemaal niet vanzelfsprekend is dat een ander kan en doet wat jij kunt en doet.

Je bent een persoon met je eigen unieke set van ervaringen, scholing, opvoeding, talenten en vaardigheden, en er is niemand zoals jij.

Niemand.

Ik denk ook dat het heel goed is om je dat af en toe eens te realiseren.

Iedereen is uniek

En andersom werkt het natuurlijk net zo. Als we zien dat iemand iets ogenschijnlijk moeiteloos voor elkaar krijgt, betekent dat zeker niet dat wij dat ook zomaar moeten kunnen. En dat we falen als we dat niet voor elkaar krijgen. Onzin!

Niet alleen doen we daarmee de ander tekort, maar eigenlijk onszelf ook.

Ik ga het niet meer zeggen, dat ‘Als ik het kan, kan jij het ook!’

Jij?